Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Quae contraria sunt his, malane? Fieri, inquam, Triari, nullo pacto potest, ut non dicas, quid non probes eius, a quo dissentias. Duo Reges: constructio interrete. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Aristoteles, Xenocrates, tota illa familia non dabit, quippe qui valitudinem, vires, divitias, gloriam, multa alia bona esse dicant, laudabilia non dicant. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Quis istud, quaeso, nesciebat? Sed fortuna fortis; Quod si ita est, ut neque quisquam nisi bonus vir et omnes boni beati sint, quid philosophia magis colendum aut quid est virtute divinius?
Si longus, levis;
Sed hoc summum bonum, quod tertia significatione intellegitur, eaque vita, quae ex summo bono degitur, quia coniuncta ei virtus est.
Primum divisit ineleganter;
Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus.
Quare attende, quaeso.
Si longus, levis dictata sunt.
Quid enim dicis omne animal, simul atque sit ortum, applicatum esse ad se diligendum esseque in se conservando occupatum? Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret? Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Si id dicis, vicimus. Una voluptas e multis obscuratur in illa vita voluptaria, sed tamen ea, quamvis parva sit, pars est eius vitae, quae posita est in voluptate. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a
natura inchoatum. Est enim aliquid in his rebus probabile, et quidem ita, ut eius ratio reddi possit, ergo ut etiam probabiliter acti ratio reddi possit.
Quod quidem pluris est haud paulo magisque ipsum propter se expetendum quam aut sensus aut corporis ea, quae diximus, quibus tantum praestat mentis excellens perfectio, ut vix cogitari possit quid intersit. Fadio Gallo, cuius in testamento scriptum esset se ab eo rogatum ut omnis hereditas ad filiam perveniret.
Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Omnes, qui non sint sapientes, aeque miseros esse, sapientes omnes summe beatos, recte facta omnia aequalia, omnia peccata paria; Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. At enim hic etiam dolore. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Summum enim bonum exposuit vacuitatem doloris; Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus?
Ego vero isti, inquam, permitto.
Nemo igitur esse beatus potest. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Illi enim inter se dissentiunt. Hoc autem tempore, etsi multa in omni parte Athenarum sunt in ipsis locis indicia summorum virorum, tamen ego illa moveor exhedra. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore; Quibus autem in rebus tanta obscuratio non fit, fieri tamen potest, ut id ipsum, quod interest, non sit magnum. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur. Quocirca intellegi necesse est in ipsis rebus, quae discuntur et cognoscuntur, invitamenta inesse, quibus ad discendum cognoscendumque moveamur. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?
Nam qui sciet ubi quidque positum sit quaque eo veniat, is, etiamsi, quid obrutum erit, poterit eruere semperque esse in disputando suus.
Quae enim cupiditates a natura proficiscuntur, facile explentur sine ulla iniuria, quae autem inanes sunt, iis parendum non est. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Num igitur dubium est, quin, si in re ipsa nihil peccatur a superioribus, verbis illi commodius utantur? Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Itaque contra est, ac dicitis; Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Critolaus imitari voluit antiquos, et quidem est gravitate proximus, et redundat oratio, ac tamen is quidem in patriis institutis manet. Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris. Istic sum, inquit. Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina.